Koita - Look

Ακόμα δίνομαι στο πάθος του να γράφω ότι έχω στο μυαλό

παιδί μικρό που ανταμώνει το κενό

καθέ φορά που όλα χάνονται μα είμαι ακόμα εδώ!

να προσπαθώ χαμένες ώρες να γεμίσω μ' ό,τι απέμεινε από τον εθισμό

γαμώ τις κρύες νύχτες που 'ζησα και τις θυμάμαι δεν ξεχνώ

μέσα από μαύρα χρώματα εκπέμπω με σκοτώνω όμως ζω

πάντα τον τρόπο έχω στα χέρια μου να κρατώ

τη ζωή μου μοναχός να προχωρώ δεν αποχωρώ απο τον χορό

νιώθω πως όσο δίνομαι άλλο τόσο μπορώ

να προσπαθώ για το καλύτερο μα χάνομαι και εγώ

μέσα σε έναν ρυθμό που βγάζει λύπη και θυμό

στέκομαι λίγο και ξεσπώ για όσα έχασα αργά με τον καιρό βιβλίο κλειστό

μονάχος παραπέρα περπατώ κι όλο κάτω να κοιτώ, δεν υπνοβατώ

μπόρα είναι θα περάσει κάποτε κι αυτό

μπόρα είναι θα περάσει κάποτε κι αυτό.

 

I dont miss

Get it right

Still standing

Always livin'

 

Ότι δίνεις παίρνεις πίσω μάθε να λές ευχαριστώ

τον πιο κρυφό σου φόβο φίλε κράτα μυστικό

δαιμόνια τρυπώνουν μέσα σου παίζουν με το μυαλό

κράτα το βουβό, ζήσε σα να είναι φυσιολογικό

φωνές που δεν σταμάτησαν ποτέ σου λεν' κοίτα τον ουρανό

γιατί εκεί είναι όλα τα όμορφα και όλα όσα τόσα χρόνια τραγουδώ

όσα με έκαναν κάποτε να γελώ, φύγαν από εδω

άκομα κατάρες σέρνω μαζί μου σα πέτρα στον λαιμό

δεμένη, κι εγώ στον γκρεμό έτοιμος να πέσω και να πνιγώ

μέχρι να με λούσει κρύος ιδρώτας και να ξυπνήσω από το ονειρό

για να αντικρύσω την αλήθεια, όλοι να κυνηγάνε το ρευστό

και εγώ για να χω χαρτζιλίκι να παρανομώ παρανοω

κάτι αληθινό ζητώ να βρώ μα πάλι στα ίδια γυρνώ

να μένω μόνος με το εγώ μου μα πάντα να ευγνωμονώ

που ακόμα καταφέρνω και σκέπτομαι, πράττω κρατώ το μυαλό καθαρό

ακόμα όμως παλεύω τον εαυτό μου να βρώ.